شیشه ماشین را پایین می‌کشم و سرم را بیرون می‌آورم. چله تابستان هم که باشد، به مدد این گل‌های زیبا و درختان و گیاهان سخاوتمند، هوا مرطوب و خنک و لذت بخش است. این‌جا یک بهشت کوچک است.
کلاغ سفید صفحه ایستگاه این بار به جای رفتن به نمایشگاه، می‌خواهد از نمایشگاه‌های گل در شهر گزارش تهیه کند.
کاش همه اتوبان‌ها و بزرگراه‌ها و خیابان‌های شهر این گونه بود. باغبان‌ها را دوست دارم. می‌بینمشان که در پارک‌های حاشیه اتوبان دارند درخت ودرختچه می‌کارند. توت، اقاقیا، چنار، به ژاپنی، بربریس، یاس زرد، پیروکانتا، گل‌های لاله، شب بو، همیشه بهار، نرگس، بنفشه و...
من هم در خانه مان گل دارم. در آپارتمان کوچک من یک دیفن باخیا هست و پشت پنجره چند شمعدانی و شمشاد مینیاتوری. تابستان است و وقت بسیار برای رسیدگی به گل‌ها. اما گل‌هایی که در شهر هستند حال دیگری دارند.
« گل نعمتی است هدیه فرستاده ازبهشت- مردم کریم‌تر شود اندر نعیم گل». این را کسایی مروزی می‌گوید.
اما گفتم که دلم می‌خواهد در نقطه‌ای از بزرگراه مدرس همیشه ترافیک باشد. این بهشت کوچک در منطقه 3شهرداری قرار دارد. منطقه‌ای‌که جزو مناطق سبز و پر گل و گیاه است.
با مهندس علی ولی‌زاده، رئیس اداره فضای سبز شهرداری منطقه3 صحبت می‌کنیم. او می‌گوید:«در حال حاضر میزان فضای سبز برای هر نفر در این منطقه بیش از 22مترمربع است.»
ولی زاده درباره فرش های گل در این منطقه می‌گوید:«ما در این منطقه حدود 2هزار متر مربع فرش گل داریم که برخی از آنها نام‌های مذهبی هستند و برخی نقش و نگار. 30 فرش گل در سطح بزرگراه‌های شهید همت، شهید مدرس، شهید چمران، میرداماد، حاشیه صدر، پارک های ملت، طالقانی، شریعتی و بوستان بهشت مادران گسترده شده است. »
او می گوید:« در 12ماه سال، دو بار گل‌کاری می کنیم؛ اول بنفشه و بعد گل‌های دیگر.»
به گفته او، گیاهانی که برای فضای سبز استفاده می‌شود بیدمجنون، سدروس، تویا، بربریس، مغربی، جعفری، کوکب،درختچه‌هایی مانند درختچه توری و ابریشم و... است.
از ولی‌زاده درباره نحوه آبیاری می‌پرسیم. می‌گوید:«در سال گذشته 300کیلومتر شبکه آبیاری داشتیم و نوع آبیاری بارانی را گسترش دادیم که به صرفه تر است.»
او می‌گوید:«در برخی از مناطق مخصوصاً در حاشیه بزرگراه‌ها فضای سبز عمودی را گسترش داده‌ایم.»
به هر حال اگر چه در بعضی اتوبان‌ها فضای سبز به قدر کافی هست و آدم از دیدن این نمایشگاه‌های سبز و خرم لذت می‌برد، اما هنوز جا دارد که تهران با توجه به آلودگی هوا از پوشش سبز بیشتری برخوردار باشد.
براساس مطالعات و بررسی‌های وزارت مسکن وشهرسازی، میزان معمول و قابل قبول فضای سبز در شهرهای ایران بین 7 تا 12 مترمربع برای هر نفر است که در مقایسه با شاخص تعیین شده از سوی مؤسسه محیط زیست سازمان ملل متحد، مقدار کمتری است.
در مناطق تهران پوشش گیاهی به شکل مساوی توزیع نشده است. در برخی مناطق پوشش‌های فضای سبز خوب است و در برخی منطقه‌ها نه.
به هر حال دیدن گل روحیه شهروندان را خوب می‌کند، هوا را مطبوع می‌کند و مرطوب و...تازه از همه مهم‌تر، پوشش گیاهی ریزگردهای موذی را هم کاهش می‌دهد.
